Արմինֆո. ՀՀ պետեկամուտների կոմիտեի առաջարկած օրենսդրական փոփոխությունները, որոնք հարկային մարմնին թույլ են տալիս հարկատուից բանկային գործառնությունների վերաբերյալ քաղվածք պահանջել՝ առանց դատարանի որոշման առկայության, չափազանց խոցելի են դարձնում բանկային գաղտնիքի ինստիտուտը և դրան հաղորդում են զուտ ձևական բնույթ: Նման կարծիք է հայտնել փաստաբան Արսեն Սարդարյանը՝ մարտի 1-ին "Ինչի համար է ՊԵԿ-ին անհրաժեշտ բանկային գաղտնիքի հասանելիությունը" թեմայով քննարկման ժամանակ։
Փաստաբանի խոսքով՝ դեռևս գործող օրենսդրությունը բավական բարձր նշաձող է սահմանել բանկային գաղտնիքի պաշտպանության առումով։ Մասնավորապես, քրեական արդարադատության ոլորտում այդ հասանելիությունը տրամադրվում է միայն դատարանի որոշմամբ և գործի հասարակական էական նշանակության առկայության դեպքում, և, որ ամենակարևորն է, բավարար ապացույցների առկայության դեպքում, որոնք հիմք են տալիս անձին հանցագործության կատարման մեջ մեղադրելու համար: "Այն դեպքում, երբ նոր օրինագծի ընդունումից հետո, առանց բացառության, բոլոր սուբյեկտների բանկային տվյալները հասանելի կդառնան պետությանը՝ ի դեմս հարկային մարմնի, ընդամենը վերջինիս հարցման հիման վրա", - ասել է նա:
Փաստաբանի կարծիքով՝ այդ նախաձեռնությամբ ՊԵԿ-ը նախատեսում է համատարած վերահսկողության տակ առնել բոլոր քաղաքացիների դրամական միջոցների շարժը: <Սա, իհարկե, կկրճատի իրավախախտումների թիվը, բայց միշտ պետք է հիշել Հյուսիսային Կորեայի օրինակը. Արդյո՞ք այդ երկրում համատարած վերահսկողությունը հանգեցրել է տնտեսական աճի> ,- հարցնում է Սարդարյանը։
Փորձագետը ռիսկեր է տեսնում նաև տվյալների արտահոսքի առումով։ Չէ որ՝ ոչ ոք չի կարող երաշխավորել, որ հարկային տեսուչը դրանից չի օգտվի անձնական կամ այլ ՝ բիզնես նպատակներով, կարծում է նա։
Փաստաբանը խոստովանում է, որ որոշ երկրներում արդեն կիրառվում է այդ մեխանիզմը։ Բայց առաջատար երկրների միայն 30 տոկոսն է համարձակվել գնալ այդ ճանապարհով, այն էլ՝ ավելի մեղմ պայմաններով ։ Իսկ Հայաստանը, Սարդարյանի ասելով, "եզակի է" նաեւ պատասխանատվության միջոցների սահմանման առումով։ Այսպես, սահմանված ժամկետներում քաղվածքը չտրամադրելու կամ սահմանված պահանջներին չհամապատասխանող տեղեկություններ տրամադրելու դեպքում հարկատուից գանձվում է տուգանք ՝ հարկային հսկողության ժամանակահատվածի համար հարկ վճարողի կողմից հարկային մարմին ներկայացված հարկային հաշվարկներում արտացոլված իրացման շրջանառության և/կամ համախառն եկամտի և/կամ եկամտի առավելագույն չափի 5 տոկոսի չափով, բայց ոչ պակաս, քան 2 մլն դրամ (յուրաքանչյուր 10 օրը մեկ տուգանքը կրկնապատկվում է):
Ըստ այդմ, իրավագետը կարծում է, որ բոլորին և ամեն ինչ վերահսկելու իրենց ցանկությամբ Հայաստանի իշխանությունները կաաաարող ենվտանգում են վնաս հասցնել գործարարությանն ու Հայաստանի ներդրումային գրավչությանը։ Նրա համոզմամբ՝ երկիրը, որը չի երաշխավորում բանկային գաղտնիքի պաշտպանությունը, կարող է վախեցնել ներդրողներին։